Tuesday, November 22, 2011

അണ പൊട്ടിയാല്‍ ഞാനും ചാകും..



                                    ദിവസവും കുറഞ്ഞത് മൂന്ന് നേരമെങ്കിലും ഇങ്ങോട്ട് ഫോണ്‍ വിളിക്കുന്ന എന്റെ ക്ലോസ് ഫ്രണ്ട് നിഷയ്ക്ക്,രണ്ടു ദിവസമായി ഒരു മ്ലാനത!!..രണ്ടു ദിവസമായി ഫോണ്‍ വിളിയില്ല..അങ്ങോട്ട്‌ വിളിച്ചാല്‍ തന്നെയും ജീവിതത്തിനോട് വിരക്തി തോന്നിയ പോലെയുള്ള സംസാരം..ഇനി അവളുടെ ഭര്‍ത്താവും,പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടന്റെ ക്ലാസ്സ്‌മേറ്റും ആയ രതീഷ്‌ എങ്ങാനും അവളെ കൈ വച്ചോ? ഇന്ന് രണ്ടിലൊന്നറിഞ്ഞിട്ടെ കാര്യമുള്ളൂ..ഞാന്‍ അവളുടെ മൊബൈലിലേക്ക് വിളിച്ചു.അവള്‍ എടുത്ത പാടെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു,
''എന്ത് പറ്റീ നിനക്ക്?രണ്ടു ദിവസമായി ചോദിക്കണമെന്ന് വിചാരിച്ചതാ..ചെട്ടനുമായിട്ടു വഴക്കുകൂടിയോ?''.
നിഷ:- ''ഏയ്..വഴക്കൊന്നുമില്ല.അല്ലെങ്കിലും ക്ഷണികമായ ഈ ലോകത്ത് അല്‍പനേരത്തേയ്ക്ക് മാത്രം കാണുന്ന നമ്മള്‍ മനുഷ്യര്‍ തമ്മില്‍ കലഹിച്ച് സമയം കളയുന്നതില്‍ എന്തര്‍ത്ഥം ആണുള്ളത്?''. ഹേ!!നമ്പര്‍ മാറിപോയോ?ഞാന്‍ ചെവിയില്‍ നിന്നും മൊബൈല്‍ എടുത്ത് നമ്പരിലേക്ക് നോക്കി..ഇല്ല!!മാറിയിട്ടില്ല!!ഇത് ലവള്‍ തന്നെ!!
ഞാന്‍ ചോദിച്ചു,''ഒന്നും പറ്റിയിട്ടില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ നിനക്കെന്താ ഒരുഷാര്‍ ഇല്ലാത്തെ?''.
അവള്‍ ,''ഓ...ഇനി ഉഷാറായിട്ടൊക്കെ എന്തിനാ??മുല്ലപെരിയാര്‍ ഡാം പൊട്ടാന്‍ പോകുവല്ലേ?.ഇനി എറണാകുളമൊക്കെ എത്ര നാളത്തേയ്ക്കാ?!''. ഓ..അപ്പൊ അതാണ് കാര്യം!..അല്ല..അപ്പൊ ഈ മുല്ലപെരിയാര്‍ ഡാം ഇതുവരെ പൊട്ടിയില്ലേ?!?!കുറെ നാള്‍ മുന്‍പ് ഡാം ഇപ്പൊ പൊട്ടും, ഇപ്പൊ പൊട്ടും എന്ന് പറഞ്ഞു പേപ്പറില്‍ ന്യൂസ്‌ വായിച്ചത് ഓര്‍മ്മയുണ്ട്.ഡാം പൊട്ടുന്നതിനു മുന്‍പുള്ള കേരളവും പൊട്ടി കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷമുള്ള കേരളത്തിന്റെ പടവും എല്ലാം കൊടുത്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നു പേപ്പറില്‍ .ഇങ്ങ് തെക്ക് തിരുവനന്തപുരത്ത് സ്ഥാപനജന്ഗമ വസ്തുക്കളുള്ള ഞാന്‍,പൊട്ടി കഴിഞ്ഞുള്ള കേരളത്തിന്റെ പടത്തില്‍ തിരുവനന്തപുരത്തിനു ഒരു ചുക്കും പറ്റിയിട്ടില്ലലോ എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി അതിന്റെ അഹങ്കാരത്തില്‍ ,നാമാവശേഷമാകാന്‍ പോകുന്ന ജില്ലകളിലുള്ള ജനങ്ങളെ ഓര്‍ത്ത്‌,വര്‍ദ്ധിച്ച് വരുന്ന സഹതാപത്തോടെ മനസ്സില്‍ 'കഷ്ടമായി പോയി ' എന്ന് പറഞ്ഞതും ഒരു സിനിമാകഥ പോലെ മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞു വന്നു..
ഞാന്‍ അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു,''ങാ..എന്ത് ചെയ്യാന്‍ പറ്റും നമുക്ക്!!വിധി പോലെ വരട്ടെ!!ദൈവം തരുന്ന ജീവന്‍ ദൈവമായിട്ട്‌ തന്നെ തിരിച്ചെടുക്കുന്നു!..''അപ്പുറത്ത് ഒരു നെടുവീര്‍പ്പിടുന്ന ശബ്ദം ഞാന്‍ കേട്ടു..
ഞാന്‍ തുടര്‍ന്നു..''അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ ഡാം പൊട്ടി കഴിഞ്ഞാല്‍ തമിഴ്നാട്ടില്‍ ലഭിക്കുന്ന വെള്ളം കുറഞ്ഞു അത് അവിടുത്തെ കൃഷിയെ ബാധിക്കും.അങ്ങനെ കേരളത്തിലുള്ള ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ പച്ചക്കറി ലഭിക്കാതാവും.നീ തന്നെ പറ പോഷകാഹാരങ്ങള്‍ കിട്ടാതെ ഇഞ്ചിഞ്ചായി മരിക്കുന്നതാണോ നല്ലത്;അതോ പോഷകസമ്പന്നമായ ആഹാരം ഒക്കെ കഴിച്ച് ഡാം പൊട്ടി സുഖമായി മരിക്കുന്നതോ?''.
അപ്പുറത്ത് നിന്നും ഒരു മൂളല്‍ കേട്ടു.ഞാന്‍ ഒന്ന് കൂടി ഉഷാറായി..''അല്ല നീ എന്തിനാ ഇത്ര പേടിക്കുന്നെ!?ഡാം പോട്ടുന്നെങ്കില്‍ പൊട്ടട്ടെ!!ഇത്ര ഭീരുവാകല്ലേ നീയ്!!ചാകുന്നെങ്കില്‍ ചാകട്ടെ എന്നങ്ങ് വിചാരിക്കണം.നീ ഒറ്റക്കൊന്നുമല്ലല്ലോ;അവിടെ പത്ത് ലക്ഷത്തോളം ജനങ്ങളുമില്ലേ?പിന്നെ ഒരു കാര്യം ഓര്‍ത്താല്‍ ഡാം പോട്ടുന്നെങ്കില്‍ ഈ മാസം തന്നെ പോട്ടുന്നതാ നല്ലത്.അടുത്ത മാസം നീ അവിടെ വീട് പണി തുടങ്ങാന്‍ പോകുവല്ലേ?വീടുപണി പൂര്‍ത്തിയാക്കിയിട്ടെങ്ങാനും ഡാം പോട്ടിയിരുന്നെങ്കിലോ!?!..ഹോ! എനിക്ക് തന്നെ അതോര്‍ത്തിട്ടു സഹിക്കുന്നില്ലാ...''.അപ്പൊ അവള്‍ ,''ഒന്നോര്‍ത്താല്‍ അതും ശെരിയാ..''പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ ശേഷം ഞാന്‍ ഫോണ്‍ വച്ചു..


                                                    വൈകുന്നേരം പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടന്‍ പതിവിലും നേരത്തെ ഓഫീസില്‍ നിന്നും വീട്ടില്‍ എത്തി..വന്നു കയറിയ പാടെ ആഹ്ലാദത്തോടെ പറഞ്ഞു,''ഒരു സന്തോഷവാര്‍ത്തയുണ്ട് ..'' ഞാന്‍ ആകാംഷയോടെ പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടന്റെ മുഖത്തേയ്ക്കു നോക്കി..ചേട്ടന്‍ പറയാന്‍ തുടങ്ങി..''നിന്റെ വളരെ കാലമായുള്ള ആഗ്രഹമല്ലായിരുന്നോ ഞാന്‍ എറണാകുളത്ത് കുറച്ചു നാള്‍ ജോലി ചെയ്യണം എന്ന്..എനിക്ക് എറണാകുളത്തെ ഓഫീസിലേക്ക് ട്രാന്‍സ്ഫെറായി..കുറച്ചു കഷ്ടപെട്ടെങ്കിലും അവസാനം ഞാന്‍ അത് ഒപ്പിച്ചെടുത്ത്..ഞാന്‍ ഒരു മിടുക്കന്‍ തന്നെ!!നാളെ തന്നെ നമുക്ക് പോണം..ഇനി നിന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ നിഷയുമായി ഒഴിവുസമയങ്ങളില്‍ ഷോപ്പിങ്ങിനോക്കെ പോകാം..സന്തോഷമായില്ലേ നിനക്ക്..നീ രതീഷിനെയും നിഷയെയും വിളിച്ചു പറ..അല്ലെങ്കില്‍ വേണ്ട..ഞാന്‍ തന്നെ പറയാം..''
എന്തതിശയമേ ദൈവത്തിന്‍ സ്നേഹം,എത്ര മനോഹരമേ..!!എന്റെ തലച്ചോറില്‍ എന്തോ പൊട്ടുന്നത് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു..പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടന്‍ അവരോടു സംസാരിച്ച ശേഷം എനിക്ക് ഫോണ്‍ തന്നു..അവള്‍ ഭയങ്കര സന്തോഷത്തോടെ,''ഇപ്പഴാ ഒരു സമാധാനം വന്നത്..എല്ലാ പ്രശ്നങ്ങളും നമ്മള്‍ക്ക് ഒന്നിച്ച് നേരിടാം.ഞാന്‍ ഇപ്പൊത്തന്നെ കുറച്ച് പച്ചക്കറിയൊക്കെ മേടിച്ച് വയ്ക്കാം..പോഷകാഹാരങ്ങള്‍ ഒട്ടും കുറയ്ക്കണ്ട..ചത്തു കിടന്നാലും ചമഞ്ഞ് കിടക്കണം എന്നല്ലേ..'' പിന്നെയും അവള്‍ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു..ഞാന്‍ ഒന്നും കേട്ടില്ല..


                    രാത്രി കിടന്നിട്ട് ഒറക്കം വരുന്നില്ല..തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞുമൊക്കെ കിടന്നു നോക്കി..കുറേനേരം കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടനെ കുലുക്കി വിളിച്ചുണര്‍ത്തി ചോദിച്ചു,''അല്ല..ഈ മുല്ലപെരിയാര്‍ ഡാമെങ്ങാനും ശരിക്കും പൊട്ടിയാലോ....??!''.

Saturday, November 5, 2011

പെട്രോള്‍ ആണ് താരം!!


                                       അങ്ങനെ പ്രതീക്ഷയോടെ കാത്തിരുന്ന ആ ദിവസം വന്നെത്തി. ഇന്ന് ഹര്‍ത്താല്‍ !!. എന്നാലും മനസ്സിലൊരു നഷ്ടബോധം. ഈ ഹര്‍ത്താല്‍ വെള്ളിയാഴ്ച ആയിരുന്നെങ്കില്‍ അടുപ്പിച്ച്  ഒരു മൂന്ന് ദിവസം അവധി കിട്ടിയേനെ. അല്ലെങ്കിലും ഒരു ആവശ്യത്തിനു നോക്കുമ്പോള്‍ ഹര്‍ത്താലും പണിമുടക്കും. ആ.. ഇനി ഒള്ളത് കൊണ്ട് ഓണം പോലെ!!. ഇന്ന് എന്തിനാണാവോ പണിമുടക്ക്?. ബെഡില്‍ നിന്നും നേരെപോയി ഫേസ്ബുക്കിന്റെ മുന്നിലിരുന്നു. പത്രം വായന, വാര്‍ത്ത കേള്‍ക്കല്‍ ഇങ്ങനെയുള്ള ദുശ്ശീലങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാത്ത ഞാന്‍, എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യമുള്ള ന്യൂസ്‌ ഒക്കെ അറിയുന്നത് ഫേസ്ബുക്കില്‍, രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ ആരോ കൈവിഷം കൊടുത്ത കൂട്ടുകാര്‍ അപ്ഡേറ്റ് ചെയ്യുന്ന സ്റ്റാറ്റസ് വഴിയാണ്. അല്ലെങ്കിലും പഠിക്കുന്ന കാലത്തേ ഞാന്‍ ഇകണോമിക്സില്‍ വീക്കാ!!.

                                         ഓ, അപ്പൊ അതാണ് ഇന്നത്തെ പണിമുടക്കിനുള്ള കാര്യം.. ഫേസ്ബുക്കില്‍ മുഴുവന്‍ പെട്രോള്‍ ആണ് താരം!. ഞാന്‍ ഒരുവിധം എല്ലാ സ്റ്റാറ്റസ് അപ്ഡേറ്റ്സിലൂടെയും ഒന്ന് ഓടിച്ചു നോക്കി. വിചാരിച്ച പോലല്ല; പെട്രോള്‍ ആണ് വില്ലന്‍, അതാണ്‌ ശരി. എനിക്ക് എല്ലാം മനസ്സിലായി. എന്റെ ഒരു കാര്യം! ഫേസ്ബുക്ക് കണ്ടുപിടിച്ച മാര്‍ക്ക് എന്തരോ ബര്‍ഗിനെ മനസ്സാനമിച്ചു കൊണ്ട്‌; 'ഇപ്പൊ എന്തോ സംഭവിക്കും' എന്ന മുഖഭാവത്തോടെ ഏതു നേരവും ടിവി വാര്‍ത്തയുടെ മുന്നിലിരിക്കുന്ന എന്റെ ഭര്‍ത്താവടക്കമുള്ള വിഡ്ഢികുശ്മാണ്ടങ്ങളെ ഓര്‍ത്തു ഒരു  പുച്ഛച്ചിരി ചിരിച്ച് പൊന്നി അടുക്കളയിലേക്ക്...

                                         പ്രാതലിനുള്ള ഭക്ഷണമുണ്ടാക്കി, പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടനെ ടിവിയുടെ മുന്നില്‍ നിന്നും വലിച്ചിളക്കി കൊണ്ടുവന്ന് അതിന്റെ മുന്നില്‍ പ്രതിഷ്റിച്ചു. പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടന്‍ പറയാന്‍ തുടങ്ങി.. എന്ത് പറയാന്‍ തുടങ്ങി?? ആ.. ആര്‍ക്കറിയാം?!!ടിവിയുടെ മുന്നില്‍ നിന്നും ഇപ്പൊ വന്നതേ ഉള്ളതിനാല്‍ രാഷ്ട്രീയത്തെ കുറിച്ചും നാടിന്റെ ഇനിയുള്ള ഭാവിപരിപാടികളെ കുറിച്ചുമൊക്കെയായിരിക്കും സംസാരം. അതിന്റെ കെട്ട് വിടാന്‍ കുറച്ച്‌ സമയമെടുക്കും. ആ സമയം കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച വേടിച്ച ചുരിദാറിനെയോ ഇനി ഞാന്‍ വേടിക്കാന്‍ പോകുന്ന ചുരിദാറുകളുടെ ഭാവി പരിപാടികളെയോ ഒക്കെ കുറിച്ചാവും എന്റെ ചിന്ത.

                                        അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന കൂട്ടത്തില്‍ ചേട്ടന്‍ പെട്രോളിനെ കുറിച്ച് എന്തോ പറഞ്ഞു. ഞാനും അത്ര മണ്ടിയല്ലെന്നും പെട്രോള്‍ കുത്തക കമ്പനികളെയും രാഷ്ട്രീയ സാമ്രാജ്യത്വത്തെയും   ഓര്‍ത്ത് ഒറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികള്‍ കഷ്ടപ്പെട്ട് തള്ളിനീക്കുകയുമാണെന്നും തെളിയിക്കാന്‍ ഇതാ ഒരു സുവര്‍ണ്ണാവസരം!!. ഞാന്‍ ഫേസ്ബുക്കില്‍ വായിച്ചതിന്റെ ഓര്‍മയില്‍ തട്ടിവിട്ടു, "ഹോ! ഈ എണ്ണ കുത്തക കമ്പനികള്‍ക്ക് വേണ്ടിയാണോ, അതോ ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ വേണ്ടിയാണോ ഈ ഗവണ്‍മെന്റ് നാട് ഭരിക്കുന്നത്‌?". ചേട്ടന്‍ എന്നെ നോക്കി അത്ഭുതത്തോടെ ചിരിച്ചു. ഉം.. എന്നെ കുറിച്ച് മതിപ്പ് കൂടിയിട്ടുണ്ട്. എനിക്ക് ആത്മവിശ്വാസം കൂടി... "ഇതൊക്കെ ആ കുത്തകകളുടെ പണി തന്നെയാ... എനിക്ക് സംശയമില്ല!!" ഞാന്‍ കത്തികയറി, "എണ്ണ കമ്പനികള്‍ നഷ്ടത്തിലാണെങ്കില്‍ കമ്പനി അടച്ചുപൂട്ടട്ടെ! അവര്‍ എന്തിനാ നമ്മള്‍ ജനങ്ങളെ കൊള്ളയടിക്കുന്നത്‌?. ഗവര്‍ന്മെന്റ് നോക്കുകുത്തിയായത്‌ കൊണ്ടല്ലേ ഇതൊക്കെ നടക്കുന്നത്!!". ഹോ! വായില്‍ കൊള്ളാത്തതൊക്കെ വിളിച്ചുപറഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്തൊരാശ്വാസം.. കുറച്ച്‌ ചായ എടുത്ത് കുടിച്ച് ഞാന്‍ ചേട്ടന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി. ചേട്ടന്റെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു. ചേട്ടന്‍ ഒരു ദാക്ഷണ്യവുമില്ലാതെ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ചോദിച്ചു, " കമ്പനി അടച്ചു പൂട്ടിയാല്‍ പിന്നെ നീ നിന്റെ വീട്ടില്‍ നിന്ന് കുഴിച്ചു കൊണ്ടു വരുമോടി പെട്രോള്‍?". എന്തര്!! വിടര്‍ന്നു വരുന്ന നവമുകുളത്തെ മുളയിലെ നുള്ളികളയുന്നോ!?!. ചേട്ടന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോള്‍ തികട്ടി വന്ന പെട്രോള്‍ ചോദ്യങ്ങള്‍ ഞാന്‍ അപ്പാടെ വിഴുങ്ങി.

                                       ചേട്ടന്‍ പറയാന്‍ തുടങ്ങി, "കാര്യങ്ങള്‍ ശരിയായി മനസ്സിലാക്കാതെ, കുറച്ചുപേര്‍ പറയുന്നത് മാത്രം കെട്ട് അതേറ്റ്പാടിക്കൊണ്ട്  നടക്കുന്നത്  മണ്ടത്തരമാണ്. എണ്ണവില കൂട്ടിയത് ഏതെങ്കിലും കുത്തക കമ്പനികളല്ല, ഗവര്‍ന്മെന്റ്  തന്നെ സ്ഥാപിച്ച പൊതുമേഖലാ സ്ഥാപനങ്ങളാണ്. അതു തന്നെയുമല്ല ഈ കമ്പനികളൊക്കെയും അന്താരാഷ്ട്രമാര്‍ക്കറ്റില്‍ നിന്നും ക്രൂഡോയില്‍ വാങ്ങി അതിനെ സംസ്കരിച്ചു ഡീസലും പെട്രോളുമൊക്കെയാക്കി നമ്മള്‍ക്ക് വില്‍ക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. ഇപ്പോള്‍ ലോകത്തില്‍ എണ്ണയുടെ ഉപഭോഗം മൊത്തത്തില്‍ കൂടുകയും ലഭ്യത കുറഞ്ഞു വരുകയുമാണ്. അപ്പൊ സ്വാഭാവികമായും അന്താരാഷ്ട്രമാര്‍ക്കറ്റില്‍ എണ്ണക്ക് വിലകൂടിക്കൊണ്ടിരിക്കും... എന്തുകൊണ്ടാണ് ഡീസലിന് വിലകൂടുമ്പോള്‍ പ്രൈവറ്റ്ബസ്സുകാര്‍ പണിമുടക്കുന്നത്? അവര്‍ വിലകൊടുത്ത് വാങ്ങുന്ന ഡീസലിന് വിലകൂട്ടി; അതുകൊണ്ട് അവര്‍ക്ക് ടിക്കറ്റിന് വിലകൂട്ടാതെ പിടിച്ചുനില്ക്കാന്‍ കഴിയില്ല ,എന്ന ന്യായം പറഞ്ഞു കൊണ്ട്. ഇതേ ന്യായം തന്നെയാണ് വില കൂട്ടുന്ന ഹോട്ടലുകാര്‍ക്കും പച്ചകറിക്കടക്കാര്‍ക്കും  ഓട്ടോക്കാര്‍ക്കും ഒക്കെ പറയാനുള്ളത്. ഇപ്പൊ എണ്ണകമ്പനികള്‍ ചെയ്യുന്നതും ഇതേ ന്യായത്തിന് പുറത്താണ്. പക്ഷെ ഇവടെയുള്ള വ്യത്യാസം എണ്ണകമ്പനികള്‍ വിലകൂട്ടുന്നത് വ്യക്തമായ കണക്കുകള്‍ക്ക്‌ പുറത്താകുമ്പോള്‍ , പെട്രോളിനോ ഡീസലിനോ ചെറുതായി വിലകൂട്ടി എന്ന പേരുംപറഞ്ഞു ഹോട്ടലുകളും ബസ്സുകളും വിലകൂട്ടുന്നത് കയ്യുംകണക്കുമില്ലതെയാണ്. പഴി മുഴുവന്‍ കേന്ദ്രം ഭരിക്കുന്ന താടിക്കാരനും. ഗവണ്‍മെന്റിന് ആകപ്പാടെ ഇതില്‍ ചെയ്യാന്‍ കഴിയുന്നത്‌ സ്വന്തം പോക്കറ്റില്‍ നിന്നും കാശെടുത്ത് കൊടുത്ത് , എണ്ണക്ക് സബ്സിഡി കൊടുത്തു വിലപിടിച്ചു നിര്‍ത്താം എന്നുള്ളതാണ്. പക്ഷെ ഇതു ചെയ്യുന്നത് വഴി സംഭവിക്കുന്നത്‌ ഈ കാശു കൊണ്ട് ചെയ്യാന്‍ വച്ചിരുന്ന വികസനപ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നടക്കാതെ പോവുകയും, പെട്രോളിയത്തിന്റെ ലഭ്യത കുറയുന്നത് ജനങ്ങള്‍ അറിയാതെ പോവുകയും ചെയ്യുമെന്നതാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, ജാടയ്ക്ക് ബൈക് വിറ്റു കാറ് വാങ്ങി അതില്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് എന്നും ഓഫീസില്‍ പൊയാല്‍ ലോകം മുഴുവന്‍ പെട്രോളിന് വില കൂടുമ്പോഴും ഞാന്‍ അതറിയാതെ ഗവണ്‍മെന്റിന്റെ ചിലവില്‍ എന്റെ ധാരാളിത്തം തുടര്‍ന്ന് കൊണ്ടേയിരിക്കും. ഇതില്‍ കുറച്ചു കാര്യങ്ങള്‍ ഗവണ്‍മെന്റിന് ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നതായി ഉണ്ട്; റോഡുകള്‍ക്ക് വീതികൂട്ടി ട്രാഫിക്‌ സുഗമമാക്കി അതു വഴി എണ്ണയുടെ ഉപയോഗം കുറയ്ക്കാനാകും. അപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ തന്നെ അതിനു മുടക്കം നില്‍ക്കും. വേറൊരു കാര്യം ചെയ്യാവുന്നത്, എണ്ണക്ക് പകരം മറ്റു ഇന്ധനങ്ങള്‍ കണ്ടു പിടിക്കുന്നതിനുള്ള ശ്രമങ്ങള്‍ തുടങ്ങിവെയ്ക്കാം. പക്ഷെ അവിടെയും ഗവണ്‍മെന്റ് നിയമിക്കുന്ന  മിടുക്കന്മ്മാര്‍ കിടന്നുറങ്ങിയും, ശമ്പളം കൂട്ടാന്‍ വേണ്ടി സമരം ചെയ്തും സമയം കളയും. അതിലും മിടുക്കന്മാര്‍ ലോങ്ങ്‌ ലീവെടുത്ത് പുറത്തുപോയി ആ സമയം കൊണ്ട് പത്തു പുത്തനുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യും."

                                           "നീ ഒരു കാര്യം ആലോചിച്ചു നോക്ക്, വ്യക്തമായ കണക്കുകളോട് കൂടി എണ്ണകമ്പനികള്‍ വില ചെറുതായി കൂട്ടുന്നതാണോ നമ്മള്‍ പേടിക്കേണ്ടത്, അതോ അതിന്റെ പേരും പറഞ്ഞു യാതൊരു കണക്കുമില്ലാതെ  വിലകൂട്ടാന്‍ മിടുക്ക്കാണിക്കുന്ന ബസ്സുടമകളെയും,ഹോട്ടല്കാരെയും, ഓട്ടോക്കാരെയും ആണോ നമ്മള്‍ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ പേടിക്കേണ്ടത്? ഇങ്ങനെ അവസരം മുതലാക്കി വിലക്കൂട്ടുന്ന ഈക്കൂട്ടരാരെങ്കിലും പെട്രോളിന്റെ വില കുറഞ്ഞെന്നും പറഞ്ഞു അവരുടെ സാധനങ്ങളുടെയോ സേവനങ്ങളുടെയോ വില കുറച്ചതായി എപ്പോഴെങ്കിലും കേട്ടിട്ടുണ്ടോ? ഏത് ഗവണ്‍മെന്റ് വന്നാലും പെട്രോളിന്റെ കാര്യത്തില്‍ ഇങ്ങനെയൊക്കെയേ ചെയ്യാന്‍ പറ്റൂ. ആര്‍ക്കും മാജിക്‌ കാണിച്ചു പെട്രോളുണ്ടാക്കാന്‍ കഴിയില്ല. പിന്നെ അതിന്റെ പേരില്‍ കുറച്ചു വണ്ടികത്തിച്ചും റോഡുപരോധിച്ചും പ്രതിപക്ഷപാര്‍ട്ടികള്‍ക്ക്  കുറച്ചു ആളെ പിടിക്കാം എന്നുള്ളതാണ് ആകെയുള്ള ഒരു ഗുണം. ഇപ്പൊ പെട്രോളിന് ഒരു രൂപാ എണ്‍പത് പൈസാ കൂട്ടിയപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ ഒരു ദിവസം പണിമുടക്കി. ഇങ്ങനെ പോയാല്‍ നമ്മളുടെ മക്കളുടെ കാലം ആകുമ്പോള്‍ വില നൂറു രൂപയോക്കെയായിരിക്കും ഒറ്റയടിക്ക് കൂട്ടുന്നത്‌. അപ്പൊ ഇവര്‍ നൂറു ദിവസം പണി മുടക്കുമോ !!?"

                                           പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടന്റെ നീണ്ട പ്രഭാഷണത്തിന്റെ ഒട്ടുമുക്കാലും എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും ആ നൂറു ദിവസത്തെ ഹര്‍ത്താല്‍ എനിക്കങ്ങു സുഖിച്ചു. ഹോ!! എനിക്ക് എന്റെ പിള്ളരായിട്ടെങ്ങാനും ജനിച്ചാല്‍ മതിയായിരുന്നു..!!


Thursday, November 3, 2011

ബ്ലോഗ്ഗറോടാ കളി!!



                                    ആദ്യമേ തന്നെ ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ,ഞാന്‍ ഒരു തരക്കേടില്ലാത്ത വായാടിയാണ്.സദാസമയവും ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ചെലച്ചോണ്ടേ ഇരിക്കും.പ്രത്യേകിച്ച് അടുപ്പമുള്ളവരോട്.അപ്പോപ്പിന്നെ എന്റെ കെട്ടിയവന്റെ കാര്യം പറയണ്ടല്ലോ.മിക്കവാറും നിസ്സാരകാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ വഴക്ക് കൂടാറുണ്ട്.ഞങ്ങള്‍ എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റില്ല..ഞാന്‍ വഴക്കുണ്ടാക്കാറുണ്ട് എന്ന് പറയുന്നതാണ് ശരി.അല്ല;എന്നെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല.ഇന്നത്തെ ദിവസം വഴക്ക് കൂടണ്ട എന്ന് തീരുമാനിച്ചു മാതൃകാ ഭാര്യയായി മിണ്ടാതിരിക്കുന്ന എന്നോട് പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടന്‍ ചോദിക്കും;''എന്ത് പറ്റിയെടീ?,നിന്റെ നാവ് ഇറങ്ങി പോയോ??.എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്ക്.വന്ന് വന്ന്‍ ഇപ്പൊ നിന്റെ ചിലപ്പ്‌ കേട്ടില്ലെങ്കില്‍ രാത്രി ഒറക്കം ശരിയാവുന്നില്ല..'' അല്ല..അപ്പൊ നിങ്ങള്‍ തന്നെ പറയ്‌, ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ആയി പോയത് എന്റെ കുറ്റം കൊണ്ടാണോ?!?..


                            ഇങ്ങനെ പോകുന്ന വഴക്കില്‍ ഇടയ്ക്ക് എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത കാര്യം പറയുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടനോട്  ചോദിക്കും,'കുനിച്ചുനിര്‍ത്തി ഇടി വേണോ?' എന്ന്.ആദ്യമൊക്കെ അത് കേട്ട് ചിരിക്കുന്ന പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടനെ കാണുമ്പോള്‍ എനിക്കും ചിരി വരുമായിരുന്നു.പിന്നെപ്പിന്നെ അതില്‍ തമാശയില്ലാതെയായി.അപ്പോഴാണ്‌ ടിവിയില്‍ 'കഥയല്ലിതു ജീവിതം' പ്രോഗ്രാം ഹിറ്റ്‌ ആകുന്നത്‌.അത് കണ്ടു പിന്നെ വഴക്ക് കൂടുമ്പോഴോക്കെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി;''ഇത്തിരി ബഹുമാനത്തിലൊക്കെ നിന്നോ!!കൂടുതല്‍ ഡയലോഗ്  അടിക്കാന്‍ വന്നാല്‍ 'കഥയല്ലിതു ജീവിതത്തില്‍ ' ഒരാഴ്ച്ച എപ്പിസോടാക്കി ഇരുത്തും ഞാന്‍!!.'' അങ്ങനെ വീണ്ടും ഞങ്ങള്‍ ചിരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി..


                           ആയിടയ്ക്കാണ് ഞാന്‍ ബ്ലോഗറായത്.അതിനുശേഷം എനിക്ക് കുറച്ചു അഹങ്കാരം കൂടിയിട്ടുണ്ടോന്നൊരു സംശയം!.അല്ല,പണ്ടേ അഹങ്കാരത്തിനു കുറവൊന്നുമില്ല..എന്നാലും സ്വന്തമായി ഒരു ബ്ലോഗ്ഗോക്കെ തുടങ്ങി,അതില്‍ ഒന്ന്-രണ്ടു കിറുമാണി പോസ്റ്റൊക്കെ ഇട്ടപ്പോള്‍ തലയ്ക്ക് കുറച്ചു ഭാരം കുടിയ പോലെ. പോരെ പൂരം!!പിന്നെ തൊട്ടതിനും പിടിച്ചതിനുമൊക്കെ ഞാന്‍ ചേട്ടനോടലറാന്‍ തുടങ്ങി,''എന്നോട് കളിക്കുന്നത് സൂക്ഷിച്ചു വേണം,ബ്ലോഗിക്കളയും ഞാന്‍!!''


                            ഒരിക്കല്‍ എന്റെ ചെലപ്പ്കേട്ട് പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടന്‍ തലയില്‍ കൈവച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു;''എന്റീശ്വരാ..കയ്യിലെ കാശ് കൊടുത്ത് കടിക്കുന്ന പട്ടിയെ വേടിച്ചെന്നു പറഞ്ഞാല്‍ മതിയല്ലോ..!''.എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല..'കടിക്കുന്ന പട്ടി' എന്നെയാണ് ഉദ്ദേശിച്ചതെന്നു മനസ്സിലായി.പക്ഷെ കാശ് എപ്പോ കൊടുത്തു?എന്റെ അച്ഛനു കൊടുത്തോ!!?ഞാന്‍ ചേട്ടനോട് പറഞ്ഞു;''ഓഹോ..അപ്പൊ നിങ്ങടെ വീട്ടുജോലി ചെയ്യാന്‍ എന്നെ എന്റെ അച്ഛന്റെ കയ്യീന്ന് കാശ് കൊടുത്തു വേടിച്ചതാണല്ലേ!??.'' അപ്പൊ ചേട്ടന്‍ സഹികെട്ട്,''എടീ,പട്ടിക്കുട്ടീ,കാശ് കൊടുക്കാതെ നിന്നെ കെട്ടിവലിച്ചോണ്ട് വരാനുള്ള താലി പിന്നെ നിന്റെ അമ്മായിഅപ്പന്‍ തരുവോടി??.'' ഓ..അങ്ങനെ!! ''അമ്മായിഅപ്പന്‍ തന്നാലും ഇല്ലെങ്കിലും എനിക്ക് വീട്ടുജോലിക്ക് സഹായിക്കാന്‍ ആരെങ്കിലും വേണം.എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റില്ല എല്ലാം കൂടി ഒറ്റയ്ക്ക് കിടന്നു  ചെയ്യാന്‍.''കിട്ടിയ അവസരം ഞാന്‍ മുതലാക്കി.പിന്നെ അത് പറഞ്ഞായി വഴക്ക്.അവസാനം ചേട്ടന്‍ പറഞ്ഞു,''ഓ,ഇനി അതിന്റെ കുറവ് കൂടിയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.ജോലിക്കാരെയൊക്കെ കിട്ടാന്‍ ഇപ്പൊ വല്ല്യ പാടാ..ആ..ഞാന്‍ നോക്കട്ടെ''എന്ന്.    
                   
                                അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം രാവിലെ ഞാന്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടന്‍ ഒരു അമ്മൂമ്മയെ വീട്ടുജോലിക്ക് സഹായിക്കാനായി എവിടുന്നോ തപ്പിക്കൊണ്ടു വന്ന് നിര്‍ത്തിയേക്കുന്നു.കുഴിയിലോട്ടു കാലുംനീട്ടിയിരിക്കുന്ന അവരെക്കൊണ്ട് എങ്ങനെ ജോലി ചെയ്യിപ്പിക്കും എന്ന് സംശയിച്ചുനിന്ന എന്നോട് അവര്‍ ഭയങ്കര സ്നേഹത്തോടെ ഇനി മുതല്‍ എല്ലാക്കാര്യങ്ങളും അവര്‍ ചെയ്തോളാം എന്നും പറഞ്ഞു,തൂക്കാനുള്ള ചൂലും കൊണ്ട് രണ്ടാമത്തെ നിലയിലോട്ടുള്ള സ്റ്റെപ് കയറാന്‍ തുടങ്ങി..എന്റെ കര്‍ത്താവേ!!!പത്ത്-പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് കൊണ്ടാണ് അവര്‍ ഒരു സ്റ്റെപ് കയറുന്നത്,പിന്നെ ഒരു അര മണിക്കൂര്‍ ആ സ്റ്റെപ്പില്‍ തന്നെ ഇരുന്നു അതിന്റെ ക്ഷീണം  തീര്‍ക്കും.പിന്നെ അടുത്ത സ്റ്റെപ്പിലോട്ടു! ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ കണക്കുകൂട്ടി ;ഇങ്ങനെ പോയാല്‍ രാത്രിയാകുമ്പോഴേക്കും അങ്ങ് രണ്ടാമത്തെ നിലയിലെത്തും,എന്നിട്ട് പകല് മുഴുവന്‍ സ്റ്റെപ് കയറിയതിന്റെ ക്ഷീണം തീര്‍ക്കാന്‍ രാത്രി അവിടെ കിടന്നുറങ്ങിയിട്ടു രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു തൂക്കാന്‍ തുടങ്ങുമായിരിക്കും..പിന്നെ ഇത് മലയിറക്കവും കഴിഞ്ഞു ഭൂമിയിലെത്തണമെങ്കില്‍ കുറഞ്ഞത്‌ ഒരാഴ്ച്ചയെങ്കിലും പിടിക്കും!!ഇത് ശരിയാവൂലാ..ഞാന്‍ മുറിയില്‍ പോയി പൊന്നപ്പന്‍ ചേട്ടനോട് ദേഷ്യത്തില്‍ ചോദിച്ചു,''എങ്ങനെ ഇത്രേം ഒത്തു കിട്ടി?നേരെ ചൊവ്വേ നടക്കാന്‍ പോലും വയ്യാത്ത ഇവരെ കൊണ്ട് ഞാന്‍ എന്ത് ജോലി ചെയ്യിപ്പിക്കാനാ?!.''അപ്പോള്‍ ചേട്ടന്‍,''ശോ!!പതുക്കെപ്പറ!ഇതുതന്നെ ഒപ്പിച്ച പാട് എനിക്കറിയാം.അവരെത്തന്നെ കൊത്തിക്കൊണ്ടുപോകാന്‍ ആള്‍ക്കാരുണ്ടിവിടെ!!.''ഞാന്‍ ചിറികോട്ടി പറഞ്ഞു,''അശ്ശോ!!അവരെ കൊത്തിക്കൊണ്ടു വരാന്‍ ചേട്ടന്‍ കൊറേ പാടുപെട്ടു കാണുമല്ലോ!!എന്തിനാ കൂടുതല്‍ പറയുന്നേ?എനിക്ക് പണി കിട്ടീന്നു പറഞ്ഞാല്‍ മതിയല്ലോ!!.''


                                   രണ്ട്-മൂന്ന് ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ എനിക്ക് ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായി;അമ്മൂമ്മ ഞാന്‍ വിചാരിച്ച പോലല്ല;അതിനേക്കാള്‍ കടുപ്പമാണ്!!ജോലി ചെയ്യാനുള്ള മടിയും,കാശിനോടുള്ള ആക്രാന്തവും,അതും പോരാഞ്ഞു ഭയങ്കര നാക്കും!!ഒരു ദിവസം ഞാന്‍ അവരോടു ചോദിച്ചു,''വയസ്സായത് കൊണ്ട് നടക്കാനൊക്കെ ബുദ്ധിമുട്ടാ അല്ലേ?.'' അത് കേട്ടതും അമ്മൂമ്മയുടെ ഭാവം മാറി!,''ആര് വയസ്സായെന്ന്?!?എനിക്കധികം പ്രായമൊന്നുമില്ല.നിന്റെ ഒക്കെ പ്രായത്തില്‍ എന്നെ ഒന്ന് കാണേണ്ടത് തന്നെയായിരുന്നു.നിന്നെപ്പോലോന്നും അല്ല.ഒരു സുന്ദരിയായിരുന്നു ഞാന്‍!!.ഈ ജീവിതകഷ്ടപ്പാടൊക്കെ കാരണം ഇപ്പൊ വയസ്സ് കൂടുതല് തോന്നിക്കുന്നതാ.."ഭൂലോക സുന്ദരിയാണെന്ന് വിചാരിച്ചിരുന്ന എനിക്ക് അത് അത്ര പിടിച്ചില്ല.അത് മാത്രമല്ല;പലതും പിടിച്ചില്ല.തൂക്കാനാണെന്നും പറഞ്ഞു മുകളിലെ ഞങ്ങളുടെ ബെഡ്രൂമില്‍ പോയി കിടന്നുള്ള ഉറക്കം;ഞാന്‍ വച്ചുണ്ടാക്കി കൊടുക്കുന്നതിനൊന്നും സ്വാദില്ലെന്നും തികയുന്നില്ലെന്നുമുള്ള കുറ്റപ്പെടുത്തല്‍ ;അവരെ കുറിച്ചുള്ള അയല്‍ക്കാരുടെ പരാതി;ടിവിയിലെ പുരാണ സീരിയലുകളോടുള്ള അമിതമായ ആവേശം;;ഇതൊക്കെ അവരുടെ ലീലാവിലാസങ്ങളില്‍ ചിലത് മാത്രം!!എനിക്ക് മടുത്തു!.സഹിക്കവയ്യാതായപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ തീരുമാനിച്ചു,ഒരാഴ്ച്ച കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ട് പറഞ്ഞു വിടാം..ഇതെങ്ങനെയോ മണത്തറിഞ്ഞ അമ്മൂമ്മയുടെ നാക്ക് ഒന്നുകൂടി ഉഷാറായി..


                       അവസാന ദിവസം അവര്‍ ജോലി ചെയ്യാനായി വന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കഴുകാനായി കുറച്ചു പാത്രം എടുത്തു കൊടുത്തിട്ട്  പറഞ്ഞു,''ഇന്നലെ കഴുകിയ ചില പാത്രങ്ങള്‍ ഒന്നും വൃത്തിയായിട്ടില്ല.''എടുത്തടിച്ച പോലെ അമ്മൂമ്മയുടെ മറുപടിയും ഉടനെ വന്ന്,''അതിനു ഞാനെന്തു വേണം?''.എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു!!ഭയങ്കര ദേഷ്യം!ഞാന്‍ പറഞ്ഞു;''കൂടുതല്‍ വാചകമടിക്കാതെ പെട്ടെന്ന് പാത്രം കഴുകിയെടുക്ക്''.ഉടനെ അവര്‍ ,''കഴുകിയെടുക്കത്തില്ലന്നൊന്നും ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.എന്നോട് വെറുതെ ഒടക്കാന്‍ വരല്ലേ..എന്നെ നിങ്ങള്‍ക്ക് ശരിക്കറിഞ്ഞൂടാ..എന്റെ മോനാള് പെശകാ..ഞാന്‍ അവനോടു പറഞ്ഞുകൊടുക്കുവേ!''. ഹേ!എന്ത്?!!എന്നെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തുന്നോ?!!അതും ഒരു ബ്ലോഗറെ!!എന്റെ സ്ഥിരം ഡയലോഗിനുള്ള സമയം ആയിരിക്കുന്നു!!ഇനി ക്ഷമിച്ചിട്ടു കാര്യമില്ല.ഞാന്‍ സര്‍വ്വശക്തിയുമെടുത്തലറി,''ദേ പെണ്ണുമ്പിള്ളേ കൂടുതല് എന്നോട് കളിക്കല്ലേ ;ഞാന്‍ ബ്ലോഗിക്കളയും!!''.ഇത് കേട്ടതും അവര്‍ പൂര്‍വ്വാധികം ഉച്ചത്തില്‍ ബഹളമുണ്ടാക്കാന്‍ തുടങ്ങി!!സംസാരം കേട്ട് ചേട്ടന്‍ ഓടി വന്നു.ചേട്ടനെ കണ്ടതും അവര്‍ പറയാന്‍ തുടങ്ങി,''കേട്ടോ മോനെ,'പാത്രം ഞാന്‍ എന്തോ വേണം' എന്ന് ഇങ്ങനെ പതുക്കെ ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ദാ ഇവള് എന്നെ ഇംഗ്ലീഷില്‍ ചീത്ത വിളിച്ചു.അവളെന്നെ വിഴുങ്ങി കളയുമെന്നോ ചെത്തിക്കളയുമെന്നോ ഏതാണ്ട് .'' ഞാന്‍ പറഞ്ഞു,''പോടീ തള്ളെ ,നിങ്ങള്‍ക്ക് ചെവി കേള്‍ക്കാനും വയ്യേ??''.അവസാനം ഒരുവിധം ചേട്ടന്‍ അമ്മൂമ്മയെ സമാധാനിപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു വിട്ടു.എന്നിട്ട് എന്നോട് വന്നു പറഞ്ഞു,''എടീ,ഒന്നുമില്ലേലും അവര്‍ക്ക് നിന്റെ അമ്മൂമ്മയാവാനുള്ള പ്രായമില്ലേ?അങ്ങനെയൊക്കെ അവരോടു പറയാന്‍ കൊള്ളാമോ?''. ഏ!!ഇതാര്!!മദര്‍ തെരേസ ബനിയനും ബര്‍മുഡയുമിട്ട് എന്റെ മുന്നില്‍ വന്നു നില്‍ക്കുന്നോ!?ഒരു നോബല്‍ പ്രൈസുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ കൈയ്യോടെ കൊടുക്കാമായിരുന്നു!!കഴിഞ്ഞയാഴ്ച മുറ്റത്തിടുന്ന ചെരുപ്പ് പട്ടി കടിച്ചുമുറിച്ചെന്നും പറഞ്ഞ് ആ മിണ്ടാപ്രാണിയെ അതിന്റെ തന്തക്കും തള്ളക്കും വിളിച്ച ആളാ!!!!


                                      അന്ന് വൈകുന്നേരം കോളിംഗ്ബെല്ല് അടിച്ചത് ആരാണെന്ന് നോക്കാന്‍ പോയ ഞങ്ങള്‍ അവിടെ കണ്ടത് ആറടി ഉയരവും അതിനൊത്ത ശരീരവും ഉള്ള ഒരു ആജാനബാഹുവിനെയാണ്!!അയാളുടെ മസ്സില് കണ്ടു വാ പൊളിച്ചു നിന്ന ഞങ്ങളെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് അയാളുടെ പുറകില്‍ നിന്നും ഒരു അശരീരി കേട്ടു!!''ദാ;ഇവളാടാ എന്നെ ചെത്തിക്കളയുമെന്ന് പറഞ്ഞത്..ചോദിയ്ക്കടാ അവളോട്‌..''. ഈശ്വരാ!!ഇത് ആ ബ്ലോഗ്ഗിത്തള്ളയല്ല്യോ!!കലിപ്പ്..രംഗം പന്തിയല്ലെന്ന് കണ്ടു ചേട്ടന്‍ ഉടനെ അയാളെ മാറ്റി നിര്‍ത്തി എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ ശേഷം 'ഒരു സന്തോഷത്തിനിതിരിക്കട്ടെ' എന്നും പറഞ്ഞു കുറച്ചു കാശെടുത്ത് കൈയ്യില്‍ കൊടുത്ത് എങ്ങനെയെങ്കിലും പറഞ്ഞയച്ചു.എന്നിട്ട് എന്നോട് ദേഷ്യത്തോടെ,''കണ്ടല്ലോ ഇതൊക്കെ!.നിനക്ക് ഇതിന്റെ വല്ല ആവശ്യോം ഉണ്ടായിരുന്നോ??നിന്റെ ഒടുക്കത്തെ ഒരു നാക്ക്!!''.ഞാന്‍ പറഞ്ഞു,''അതവര്‍ക്ക് ചെവി കേള്‍ക്കാന്‍ പറ്റാത്തോണ്ടാ.. ഞാന്‍ ബ്ലോഗ്ഗില്‍ എഴുതുന്ന കാര്യമാ..........'' ''മിണ്ടരുത്!!!ഇനി നീ ബ്ലോഗ്ഗിനെ കുറിച്ചു ഒരക്ഷരം പറഞ്ഞാല്‍ നിന്നെ കൊന്നിട്ട് ഞാന്‍ അതിനെ കുറിച്ച് ബ്ലോഗ്ഗെഴുതും !!എന്നെ നീ വെറുതെ ഒരു ബ്ലൊഗ്ഗറാക്കല്ലേ...''പണി പാളി..എന്റെ നാക്കിന് ഒരു തളര്‍ച്ച പോലെ...ഏയ്..തോന്നുന്നതായിരിക്കും!!!

Monday, October 24, 2011

ഒരു സന്തോഷ്‌ പണ്ഡിറ്റും ഒരു കൂട്ടം മലയാളികളും


                              ഇന്ത്യ ഒരു ജനാധിപത്യ രാജ്യമാണ്....ഇന്ത്യയിലെ എല്ലാ  പൌരന്മാര്‍ക്കും പൌരികള്‍ക്കും അവരുടേതായ വ്യക്തി സ്വാതന്ത്ര്യവും അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യവും ഉണ്ട്...അങ്ങനെയുള്ള രാജ്യത്തിന്റെ ഇങ്ങുതാഴെ കിടക്കുന്ന സംസ്ഥാനമായ കേരളത്തില്‍ സന്തോഷ്‌ പണ്ഡിറ്റെന്ന ഒരു പൌരന്‍ തന്റെ വ്യക്തി സ്വാതന്ത്ര്യം വിനിയോഗിച്ചു ഒരു സില്‍മാ പിടിച്ചപ്പോള്‍ ഞാനുള്‍പ്പടെയുള്ള മലയാളികള്‍ക്ക് ഹാലിളകി.
                               
                              സിനിമയുടെ സ്ക്രീനില്‍ നായക സ്ഥാനത്ത് സുന്ദര മുഖങ്ങള്‍ മാത്രം കണ്ടു ശീലമുള്ള നമ്മള്‍ മലയാളികളെ മൊത്തത്തില്‍ വെല്ലുവിളിച്ചുകൊണ്ട് കറുത്ത് മെലിഞ്ഞു പല്ലുന്തിയ സന്തോഷണ്ണന്‍ വായില്‍ തോന്നിയ പാട്ടും പാടി കൌമാരക്കാരികളുമായി നൃത്തം ചവിട്ടി..ഇത് കണ്ട ബ്ലടി മല്ലൂസ്സിന്റെ ധാര്‍മിക ബോധം സടകുടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു...എല്ലാ ഇന്ത്യക്കാരും എന്റെ സഹോദരീസഹോദരന്മാരായി  കാണേണ്ട ഈ രാജ്യത്ത് സന്തോഷ്‌ പണ്ഡിററ് ഒരു കൌമാരക്കാരിയുമായി ആടിപ്പാടുന്നോ ? ഇത് ചോദിക്കാനും പറയാനും ആരുമില്ലേ ഇവിടെ?കാശ് വാങ്ങി അഭിനയിച്ച ആ പെങ്കൊച്ചിനോ അതിന്റെ വീട്ടുകാര്‍ക്കോ ഒരു പരാതിയുമില്ല...എന്നാല്‍ കേരളത്തിലെ സഹോദരന്മാര്‍ക്ക് ഇതൊന്നും കണ്ടുനില്‍ക്കാനുള്ള കരളുറപ്പുണ്ടായില്ല...അവര്‍ സന്തോഷണ്ണനെ തെറിവിളിച്ചു, പോരാഞ്ഞു ചില സഹോദരന്മാര്‍ കണ്ണീരോടെ ചോദിച്ചു "ആ സഹോദരിയെ ഇനി ആര് കെട്ടും ?" ഈ പറഞ്ഞതു  ന്യായം.. സ്വന്തം വീട്ടിലെ കെട്ടുപ്രായം കഴിഞ്ഞ്‌ നില്‍ക്കുന്ന പെങ്ങളെ ഓര്‍ത്തു പോലും ആ സഹോദരന്റെ തലമണ്ട ഇത്രയും പുകഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ല.

            അപ്പോഴാണ് ആരോ സന്തോഷണ്ണന്റെ  ഇന്റര്‍വ്യൂ പിടിച്ചു നെറ്റില്‍ ഇടുന്നത്. പോരേ പൂരം!! നമ്മെളെല്ലാം കൂടി ഗ്രഹണിപ്പിള്ളാര് ചക്ക കൂട്ടാന്‍ കിട്ടിയത് പോലെ ഇന്റര്‍വ്യൂ കാണാന്‍ ഇടികൂടി. ഇന്റര്‍വ്യൂ കണ്ടു ഞാനും ഇട്ടു ഒരു കമന്റു, പണ്ഡിറ്റണ്ണനെ  എന്റെ നിലവാരത്തില്‍ ചീത്തവിളിച്ചോണ്ട്. ഹോ! ഒരാളെ പരസ്യമായി ആക്ഷേപിച്ചപ്പോള്‍ മനസ്സിനെന്തൊരാശ്വാസം!!!ഒള്ളത് പറയണമല്ലോ; അന്നു രാത്രി ഞാന്‍ സുഖമായി കിടന്നുറങ്ങി.

           എന്നാല്‍ 'എന്നെ തെറി വിളിച്ചേ!!' എന്നും പറഞ്ഞു കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചു പോലീസില്‍ പരാതി കൊടുത്ത്‌ ചളമാക്കാനൊന്നും സന്തോഷേട്ടനെ കിട്ടത്തില്ല. ആ സമയം കൊണ്ട് ഇന്റര്‍വ്യൂ ചെയ്യാന്‍ വരുന്നവരെയോ ചാനലുകളെയോ നിരാശരാക്കാതെ കേരളത്തിലെ അതിബുദ്ധിമാന്മാരായ ജനങ്ങള്‍ക്ക്  ചീത്തവിളിക്കാനായി അതിവിശാലമായ ഷോറൂമുണ്ടാക്കികൊടുക്കുകയും അതുവഴി പത്തുപുത്തനുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തു സന്തോഷണ്ണന്‍.

           അപ്പോഴാണ്‌ അതു സംഭവിക്കുന്നത്‌..'കൃഷ്ണനും രാധയും' റിലീസ് ചെയ്യുന്നു!റിലീസാവുന്നതിന്റെ തലേന്ന് ടിവി വച്ചാല്‍ , ഫേസ്ബുക്കില്‍ കയറിയാല്‍ എല്ലാം ഒരു സന്തോഷ്‌ മയം!!റിലീസായപ്പോഴോ??അവിടെയെല്ലാം ഹൌസ്ഫുള്ളും...അല്ല എങ്ങനെ ഹൌസ്ഫുള്ളായി??ആര് ഹൌസ്ഫുള്ളാക്കി??പണ്ഡിറ്റണ്ണന്‍ തിയേറ്ററിന്റെ  മുമ്പില്‍ നിന്ന് കത്തി കാട്ടി ആള്‍ക്കാരെ കയറ്റിയതല്ല എന്നുള്ളത് ഉറപ്പാണ്...സന്തോഷണ്ണനെ കല്ലെറിഞ്ഞവരും കല്ലെറിയാത്തവരും തലയില്‍ മുണ്ടിട്ടും മുണ്ടിടാതെയും സ്വന്തം പോക്കറ്റില്‍ നിന്നും കാശെടുത്ത് ആദ്യ ദിവസം തന്നെ പോയി പടം കണ്ടു....എന്തൊരു സന്തോഷം എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത്!!അങ്ങനെ എല്ലാം ശുഭം !!

              പക്ഷെ തിയേറ്ററില്‍ നിന്നും പടം കണ്ടിറങ്ങിയ ചില അതിബുദ്ധിമാന്മാര്‍ ഫേസ്ബുക്കില്‍ കയറി ചൂട് പിടിച്ച ചര്‍ച്ചയ്ക്ക് തിരികൊളുത്തി..'എന്തുപറ്റി നമ്മുടെ മലയാളസിനിമയ്ക്ക്!!??ഇത് എവിടെ പോയി അവസാനിക്കും??ഇങ്ങനെ പോയാല്‍ നമ്മുടെ മലയാളസിനിമാ പൈതൃകത്തിന് കോട്ടം സംഭവിക്കില്ലേ?!?..' ചിനിമാ പൈതൃകം!!! ഒലക്കേടെ മൂട്!!!എല്ലാം പോയി തുലയട്ടെ!!

             അതിനിടയ്ക്ക് ചില പുതുമുഖ സംവിധായകര്‍ക്ക് ഇരിക്കപ്പൊറുതിയില്ല...എന്തൊക്കെയായിരുന്നു?!?!മലപ്പുറം കത്തി..മെഷീന്‍ ഗണ്ണ്..അതിന്റെയിടയിലേക്കാണ് ഫെവിക്കോള്‍ ഒട്ടിച്ച ഒരു ചുള്ളിക്കമ്പും കൊണ്ടുവന്നു കൈനനയാതെ മീന്‍പിടിച്ചു പണ്ഡിറ്റ്ജി പാട്ടും പാടി പോയത്...
                 
              അല്ല എന്തിനാ കൂടുതല് പറയുന്നേ??ഒരു കാലത്ത് ചീത്തവിളിച്ചു കമ്മെന്റെഴുതിയ ഞാന്‍ ഇപ്പൊ സന്തോഷണ്ണനെ കുറിച്ച് ബ്ലോഗെഴുതുന്നു...ശരിയാവൂലാ...ഈ മലയാളികളൊന്നും ഒരുകാലത്തും ശരിയാവൂലാ...

Wednesday, October 19, 2011

ഫേസ്ബുക്ക്‌ പുരാണം

 അങ്ങനെ ഞാനും ഫേസ്ബുക്കില്‍ ഒരു അക്കൗണ്ട്‌ തുറന്നു.....കോളേജില്‍ പഠിച്ചോണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ ഓര്‍ക്കുട്ട് പതിവായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നെങ്കിലും പിന്നീട് ജോലി കിട്ടിയ ശേഷം ഇടക്കെപ്പോഴെങ്കിലും അതുവഴി പോയാലായി...അപ്പോഴാണ്‌ ഫേസ്ബുക്കിന്റെ രംഗപ്രവേശം....ഓര്‍ക്കുട്ട് അക്കൗണ്ട്‌ തന്നെ ഡിലീറ്റ് ചെയ്താലോ എന്ന് ആലോചിച്ചോണ്ടിരുന്ന എനിക്ക് ഫേസ്ബുക്കില്‍ ഇറങ്ങണ്ട എന്ന് തീരുമാനിക്കാന്‍ രണ്ടാമതൊന്ന് ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല...'ഫേസ്ബുക്ക്‌ മനസ്സിലാക്കാന്‍ ആദ്യം കുറച്ചു സമയം എടുക്കും' എന്നും 'ഓര്‍ക്കുട്ട് ആണ് നല്ലത്'  എന്നും സുഹൃത്തുക്കളുടെ അനുഭവം കൂടി കേട്ടപ്പോള്‍ പിന്നെ ആ വഴിക്ക് ചിന്ത പോയിട്ടില്ല....
                               എന്നാല്‍ മാസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഫേസ്ബുക്ക്‌ ആയി താരം...ഓര്‍കുട്ടിനെ അനുകൂലിച്ചു പറഞ്ഞവരുടെയൊക്കെ ഭാവം മാറി...'ഓര്‍കുട്ടോ?!..അതെന്തുവാ സാധനം?!?' എന്നും ഇപ്പോഴും ഓര്‍ക്കുട്ടില്‍ കേറുന്നവരൊക്കെ ജാംബുവിന്റെ കാലത്തുള്ളവരാണെന്നും ഉള്ള മനോസ്ഥിതി പൊതുവേ വന്നു...ഇതൊക്കെ കണ്ടും കേട്ടും മനസ്സ് മടുത്ത ഞാന്‍ അവസാനം ഒരു തീരുമാനമെടുത്തു: ഒരു ഫേസ്ബുക്ക്‌ അക്കൗണ്ട്‌ തുടങ്ങിക്കളയാം...'അവരും അറിയട്ടെ നമ്മളും മോഡേണ്‍ ആണെന്ന്'...
                                അങ്ങനെ വളരെ പ്രതീക്ഷയോടെ ഞാന്‍ ഫേസ്ബുക്കില്‍ വലതു കാല്‍ വച്ച് കയറി...എല്ലാവര്‍ക്കും നീട്ടിപിടിച്ചു ആഡ്റിക്വസ്റ്റ്  അയച്ചു...ഇതിന്റെ സംഗതികള്‍ ഒക്കെ പഠിച്ചു വരുന്നത് വരെ ഫോട്ടോ ഒന്നും ഇടണ്ട എന്ന് തീരുമാനിച്ചു...ഇനി എങ്ങാനും എന്റെ ഫോട്ടോ വല്ലതും ഇട്ടു; അത് വല്ല ആണ്‍പിള്ളാരും കണ്ടു ;അതെടുത്തു വല്ല സൈറ്റിലും കൊടുത്തു;അതുപിന്നെ.....ഹോ..ആലോചിച്ചിട്ട് തന്നെ തലകറങ്ങുന്നു....
                                 ഒന്ന്-രണ്ട്‌ മാസത്തിനകം ഞാനും ഒരു ഫേസ്ബുക്ക്‌ ചുള്ളത്തി ആയി..ഫോട്ടോ ഒക്കെ ലോക്ക് ചെയ്യാന്‍ പഠിച്ച ശേഷം ചിരിച്ചുല്ലസിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ഒരു ഫോട്ടോയും ഇട്ടു...ഇപ്പൊ തന്നെ എല്ലാവരും 'ലൈക്‌' ചെയ്തു മരിക്കും എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു ഞാന്‍ ഓരോ അഞ്ചു മിനിട്ട് കഴിയുമ്പോഴും റിഫ്രെഷ് ബട്ടണ്‍ പ്രസ്‌ ചെയ്തുകൊണ്ടെ ഇരുന്നു....പക്ഷെ ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല...ആകപ്പാടെ കിട്ടിയത് സൌമ്യയുടെയും,രാജിയുടെയും ഐഷുന്റെയും കൂട്ടി മൂന്നു 'ലൈക്‌' മാത്രം...എനിക്ക് വിഷമമായി....'ഇതെന്താ...എന്നെ ആര്‍ക്കും ഇഷ്ടമല്ലേ??'..എന്റെ വിഷമം കണ്ടു കൂട്ടുകാരി നിഷ പറഞ്ഞു..
      ''എടീ..ഇങ്ങനെ വിഷമിച്ചിരുന്നിട്ടു ഒരു കാര്യവുമില്ല..നീ കുറച്ചുകൂടി വിശാലമാനസ്കയാവണം.''
      ''മനസ്സിലായില്ല?!?''
      ''അതായത് നീ ഇതുവരെ ആരുടെയെങ്കിലും ഫോട്ടോ 'ലൈക്‌' ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ?''
      ''ഉണ്ട്‌...ഉം....സൌമ്യെടെ ഫോട്ടോ ലൈക്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്...പിന്നെ നമ്മുടെ ഐഷുന്റേം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്....''
 നിഷ അത്ഭുതത്തോടെ  മൂക്കത്ത് വിരല്‍ വെച്ചോണ്ട് ''ശോ!!...നിനക്ക് പത്തു-നാനൂറു ഫ്രണ്ട്സ് ഇല്ലേ!!??എന്നിട്ട് ഈ രണ്ട്‌ പേരുടെ ഫോട്ടോയെ ലൈകീട്ടുള്ളൂ?!!?''

ഞാന്‍ പറഞ്ഞു: ''പിന്നെ എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടാല്‍ അല്ലെ ലൈക്‌ ചെയ്യണ്ടേ?''

അപ്പൊ നിഷ ചിരിച്ചോണ്ട് :  ''അതാ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് നീ വിശാലമനസ്കയാവണം എന്ന്...കൊള്ളാമോ കൊള്ളത്തില്ലയോ അതൊന്നും നീ നോക്കണ്ട;കണ്ണടച്ച് അങ്ങ് ലൈകിയേക്കണം..ഒരു ലൈകിനു തിരിച്ചൊരു ലൈക്‌ അതാണ്‌ ഇവിടുത്തെ റൂള്‍ ....പിന്നെ കണ്ട അണ്ടനും അടകോടനും കൂതറകള്‍ക്കും  ഒക്കെ 'സൊ ക്യൂട്ട്' എന്നോ 'യു ലുക്ക്‌ വണ്ടര്‍ഫുള്‍ ' എന്നൊക്കെ ഒരു ഉളുപ്പും ഇല്ലാതെ തട്ടി വിടണം...ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞു നീ നിന്റെ ഒരു പുതിയ ഫോട്ടോ ഇട്ടു നോക്ക്;അപ്പൊ കാണാം മോളേ അതിന്റെയൊരു എഫെക്റ്റ്.ഇതൊന്നും ഇല്ലാതെ ഇഷ്ടംപോലെ ലൈക്‌ കിട്ടണമെങ്കില്‍ നീ വല്ല ഐശ്വര്യ റായി വല്ലോം ആകണം..''

ഞാന്‍ അത് ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത ഭാവത്തില്‍ പറഞ്ഞു:''ഓ പിന്നെ..എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടാതെ ലൈക്‌ ഇടാനൊന്നും എന്നെ കിട്ടില്ല....എന്റെ വ്യക്തിത്വം ഒരു ലൈകിനു വേണ്ടി പണയം വെക്കാനും പറ്റില്ലാ....''
       ''അറിയാത്ത പിള്ള ചൊറിയുമ്പോ അറിയും...ഞാന്‍ നിന്റെ വിഷമം കണ്ടപ്പോ പറഞ്ഞന്നേ ഉള്ളു...നിന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ ചെയ്യ്‌...''അവള്‍ ഒരു പുച്ഛച്ചിരി  ചിരിച്ചിട്ട് നടന്നു പോയി..
                         
                                        അന്ന് രാത്രി ഫേസ്ബുക്കില്‍ കേറിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കുടുതല്‍ ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ തുടങ്ങി...നിഷ പറഞ്ഞതിലും കാര്യമുണ്ട്....അല്ല,അവള്‍ പറഞ്ഞതിലേ കാര്യമുള്ളൂ..ഒരു അഞ്ചു-ആറ് പേര് ആര് എന്ത് ഫോട്ടോ  ഇട്ടാലും ഒരു ലൈക്കും പിന്നെ ആ ഫോട്ടോ ഇട്ടവരുടെ സൌന്ദര്യത്തെയോ അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സാധനങ്ങളെയോ വാനോളം പുകഴ്ത്തിക്കൊണ്ട്‌ ഒരു കമന്റും ഇടും...ഈ ആറ് പേരുടെ ഗ്രൂപ്പാണ് മിക്ക ഫോട്ടോയും ലൈക്‌ ചെയ്തു വിജയിപ്പിക്കുന്നത്...ആ ഗ്രൂപിലുള്ള 'പുഴുപ്പല്ലന്‍' രാജുവിന്റെ പ്രൊഫൈലില്‍ കയറി നോക്കി..'പുഴുപ്പല്ലന്‍' എന്നത് അവന്റെ ഇരട്ടപ്പേരാണ് കേട്ടോ...അവന്റെ വായിലെ മുന്നിലുള്ള പല്ല് മുഴുവന്‍ പുഴുപ്പല്ല് ആണ് എന്നതാണ് ആ പേര് വിളിക്കാന്‍ കാരണം...ഞാന്‍ അവന്റെ ഫോട്ടോ ആല്‍ബത്തില്‍ കയറി നോക്കി...പതിവുപോലെ പുഴുപ്പല്ലോക്കെ മുഴുവന്‍ വെളിയില്‍ കാണിച്ചു നല്ല വൃത്തികേടായി ചിരിച്ചോണ്ട് നില്‍ക്കുന്ന അവന്റെ മുഖത്തിന്റെ ഒരു ക്ലോസപ്പ് ഫോട്ടോ...ആ ചിരി കണ്ടു തലപെരുത്തു താഴോട്ടു നോക്കിയ എന്റെ കണ്ണില്‍ ഇരുട്ട് കയറി..എന്റെ ദൈവത്തമ്പുരാനേ!!!! നാല്‍പ്പത്തിയാറ് ലൈകും മുപ്പതു കമന്റ്സും!!!!അതും പോരാഞ്ഞ് 'ബൂട്ടിഫുള്‍ സ്മൈല്‍ ' എന്നും 'ക്യൂട്ട് സ്മൈല്‍ ' എന്നുമൊക്കെ ഓരോത്തികള്‍ എഴുതി പിടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്..ഹോ...മടുത്തു...ജീവിതം തന്നെ മടുത്തു...നിഷ പറഞ്ഞതെത്ര ശരി..ഇനി ഒന്നും കാണാനുള്ള ശേഷി ഇല്ലെനിക്ക്....കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ഓഫ്‌ ചെയ്തിട്ട് ഉറങ്ങാന്‍ കിടന്നു...എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും ഉറങ്ങാന്‍ പറ്റുന്നില്ലാ...മനസ്സില്‍ ഒരു വടംവലി നടക്കുന്നത് അറിഞ്ഞു....ഇടക്കെപ്പോഴോ ഉറങ്ങി...പുഴുപ്പല്ലന്‍ രാജു അപ്പോഴും മനസ്സിലെവിടെയോ നിന്ന് ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...
                         
                                              രാവിലെ പതിവിലും നേരത്തേ എഴുന്നേറ്റു...നേരെ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ഓണ്‍ ആക്കി ഫേസ്ബുക്കില്‍ കയറി...ഫ്രണ്ട്സ് ലിസ്റ്റില്‍ നിന്നും രാജു ചന്ദ്രനെ എടുത്തു...അവന്റെ ഫോട്ടോ ആല്‍ബത്തില്‍ കയറി ഫോടോ എടുത്തു ഇട്ടു...ആ ഫോട്ടോയില്‍ ഒന്ന് കൂടി നോക്കാന്‍ ശേഷിയില്ലാത്തതിനാല്‍ നേരെ താഴേക്കു പൊയ് ലൈക്‌ ബട്ടണ്‍ പ്രസ്‌ ചെയ്തു കമന്റ്‌ ബോക്സില്‍ ടൈപ്പ് ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി: ''ഹാ....യുവര്‍ സ്മൈല്‍ ഈസ്‌ സോ ബൂട്ടിഫുള്‍ ...'' ..അങ്ങനെ പൊന്നിയും വിശാലമനസ്കരുടെ ലോകത്തേയ്ക്ക്......
               

Monday, October 17, 2011

എന്റെ കൊച്ചു കൊച്ചു ഓര്‍മ്മകള്‍ .. :)


 'ഓര്‍മ്മകള്‍ ഓടി കളിക്കുവാന്‍ എത്തുന്ന മുറ്റത്തെ ചക്കര മാവിന്‍ ചുവട്ടില്‍ ....'..എനിക്ക് സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ പഴയ പാട്ടുകള്‍ വല്ല്യ ഇഷ്ടമല്ല...പാട്ടുകളുടെ അര്‍ത്ഥവും വാക്കുകളും ഒന്നും ഞാന്‍ കൃത്യമായി ശ്രദ്ധിക്കാറില്ലാത്തതാവാം കാരണം...ഞാന്‍ ഈണമാണ് ആസ്വദിക്കുന്നത്...അത് കൊണ്ടാവാം എനിക്ക് പല പാട്ടുകളുടെയും ആദ്യവരികള്‍ മാത്രമേ കൃത്യമായി അറിയാവൂ...പക്ഷെ ചില പഴയ പാട്ടുകള്‍ പാടി കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ അതിന്റെ വരികളുടെ അര്‍ത്ഥം അറിയാതെ ശ്രദ്ധിച്ചു പോകാറുണ്ട്....അതില്‍ ഒന്നാണ് ഞാന്‍ മുകളില്‍ പറഞ്ഞ വരികള്‍ ...
                                                    എനിക്കുമുണ്ട് ചക്കര മാവിന്‍ ചുവട്ടില്‍ ഓടി കളിക്കുന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍ ...എനിക്ക് ഒരു ഇരട്ട സഹോദരിയുണ്ട്...അതിനാല്‍ കുട്ടിക്കാലത്ത് കൂട്ടുകാരെ അന്യേഷിച്ചു പോകേണ്ട കാര്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല...ക്രിസ്തുമസ് കാലമാകുമ്പോള്‍ മിക്ക വീടുകളിലും പുല്‍കൂട് ഉണ്ടാക്കാറുണ്ടല്ലോ...പക്ഷെ ഞങ്ങള്‍ പുല്‍കൂട് കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്നല്ലാതെ ഉണ്ടാക്കാന്‍ അറിയില്ലായിരുന്നു...അങ്ങനെ ഒരു ക്രിസ്ത്മസ് അവധിക്കാലം ഞങ്ങള്‍ തീരുമാനിച്ചു ഒരെണ്ണം ഉണ്ടാക്കാം എന്ന്...എന്റെ വീടിനോട് ചേര്‍ന്ന് വിശാലമായ പറമ്പ് ഉണ്ട്...തൊട്ടടുത്ത്‌ തന്നെ ഒരു മാവും....മാവിന്റെ താഴെ പുല്‍ക്കൂടിനുള്ള സ്ഥലം തീരുമാനിച്ചു..അവിടെ ഉള്ള കല്ലും മണലും ഒക്കെ തൂത്ത് മാറ്റി ചെറിയ വഴി പോലെ ഒക്കെ ആക്കി വച്ചു .അവിടെയും ഇവിടെയും ഒക്കെ കിടന്ന കുറച്ചു ചുടുകട്ടകളും കച്ചി തുറുവില്‍ നിന്നുള്ള കുറച്ചു കച്ചിയും കൂടി ആയപ്പോള്‍ പുല്‍ക്കൂടിന്റെ വിദൂരച്ഛായ പോലെ ഉള്ള എന്തോ ഒന്ന് രൂപപ്പെട്ടു വന്നു...താഴെ വീണു കിടക്കുന്ന ചവറു ഒന്ന് എടുത്തു കളഞ്ഞിട്ടു പോകാന്‍ പറഞ്ഞാല്‍ കേള്‍ക്കാത്ത മട്ടില്‍ പോകുന്ന ഞങളുടെ ഇതിലുള്ള ഉത്സാഹം കണ്ടു അമ്മയ്ക്ക് അത്ര ദഹിച്ചില്ല...തണുപ്പ് കാലമാണെന്നും അതുകൊണ്ട് രാത്രി ചൂട് കിട്ടാന്‍ പാമ്പോക്കെ അതില്‍ കേറിയിരിക്കുമെന്നും അച്ഛന്‍ ഇതൊക്കെ കണ്ടാല്‍ വഴക്ക് പറയുമെന്നും ഒക്കെ പറഞ്ഞു അമ്മ ഞങ്ങളെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്താന്‍ നോക്കി...അപ്പോള്‍ എല്ലാ വീട്ടിലെ കുട്ടികളും ഇതൊക്കെ ഉണ്ടാക്കുമെന്നും ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സില്‍ ഞങ്ങള്‍ മാത്രമാണ് ഇതുവരെ പുല്‍കൂട് ഉണ്ടാക്കിയിട്ടില്ലാത്ത കുട്ടികള്‍ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ ഒന്നുകൂടി ഉഷാറായി...ഞങ്ങളുടെ ഉഷാര്‍ കണ്ടിട്ടാണോ അതോ ഞങ്ങളോട് ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലാന്നു മനസ്സിലായത്‌ കൊണ്ടാണോ എന്തോ അമ്മ പിന്നെ ഒന്നും പറയാന്‍ നിന്നില്ല...അപ്പോഴാണ് പുല്‍കൂട്ടില്‍ വെയ്ക്കാന്‍ ആള്‍രൂപങ്ങള്‍ ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ എന്ന് ഓര്‍ത്തത്‌..ബാക്കി ഉള്ളവരെ വച്ചില്ലെങ്കിലും സാരമില്ല പക്ഷെ ഉണ്ണിയേശുവിനെ വച്ചില്ലെങ്കില്‍ അത് പുല്‍കൂട് ആവില്ല എന്നുമുള്ള ചിന്ത ഞങ്ങളെ കൊണ്ടെത്തിച്ചത് വീട്ടിലെ പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന ഷോകേസിന് മുന്നില്‍ ...അതില്‍ നിന്നും ഞങ്ങള്‍ ഒരു ചെറിയ മൊട്ടത്തലയന്‍ കുഞ്ഞു പാവയെ അടിച്ചുമാറ്റി ഞങ്ങളുടെ പുല്‍ക്കൂട്ടിലെ ഉണ്ണിയേശു ആക്കി കിടത്തി....അടുത്ത ദിവസം ഞങ്ങള്‍ പുല്‍ക്കൂടിനു പ്രത്യേകം നിയമങ്ങള്‍ ഒക്കെ കൊണ്ട് വന്നു..പുല്‍കൂട് ഇരിക്കുന്ന സ്ഥലം പുണ്ണ്യ സ്ഥലം ആണെന്നും ആയതിലാല്‍ അവിടെ എന്നും രാവിലെ തൂക്കണമെന്നും വിളക്ക് കൊളുത്തണം എന്നും ചെരുപ്പ് ഊരി വെച്ച് മാത്രമേ പുല്‍ക്കൂടിന്റെ അടുത്ത് വരാവൂ എന്നും തീരുമാനമായി...സൗകര്യങ്ങള്‍ കണക്കില്‍ എടുത്തു ചിരട്ടയില്‍ വിളക്ക് കൊളുത്തിയാല്‍ മതിയെന്നും ഉണ്ണിയേശുവിനെ പുല്‍കൂട്ടില്‍ കണ്ടു വീട്ടുകാര്‍ ആരെങ്കിലും തിരിച്ചറിയാന്‍ സാദ്ധ്യത ഉള്ളത് കൊണ്ട് വിശേഷ അവസരങ്ങളില്‍ മാത്രം പുറത്തെടുത്താല്‍ മതിയെന്നും ഞങ്ങള്‍ തീരുമാനിച്ചു...വീട്ടുകാര്‍ പിന്നെ കാണുന്നത് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാനും തൂക്കാനുമൊക്കെ മടിയുള്ള കൂട്ടത്തിലുള്ള ഞങ്ങള്‍ , പുല്‍കൂടിനു മുന്നില്‍ തൂക്കാനുള്ള ചൂലിനായി പരസ്പരം അടികൂടുന്നതും അറിയാവുന്ന സന്ധ്യനാമവും പള്ളിപ്പാട്ടുമോക്കെ മത്സരിച്ചു പാടുന്നതൊക്കെയാണ് .......ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കെന്തു സുഗന്ധം എന്നുള്ള പാട്ടാണ് എനിക്കിപ്പോ ഓര്‍മ്മ വരുന്നത്....
                                                     അതുപോലെ കുട്ടിക്കാലത്തെ എന്റെ വേറെ ഒരു ഓര്‍മ്മ ആണ് എനിക്ക് പേരിടുന്ന ദിവസം....എനിക്ക് പേരിടുന്ന ദിവസം എന്ന് പറയുമ്പോള്‍ അത് ഇരുപത്തിയെട്ടുകെട്ടല്ല കേട്ടോ..എനിക്ക് ആദ്യം ഇട്ടതു ചെല്ലപ്പേരാണ് , പൊന്നി എന്ന്..എന്റെ ഇരട്ട സഹോദരിക്ക് പിങ്കി എന്നും...ആ പേരുകള്‍ ഇട്ടതു അമ്മയാണ്..പഴയ സിനിമ 'പൊന്നി' കണ്ടു ഇട്ടതാണെന്ന് അമ്മ പിന്നീടു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..ഞാന്‍ പറഞ്ഞു വന്നത് എന്റെ ഔദ്യോഗിക നാമത്തെ കുറിച്ചാണ്..ഞങ്ങളുടെ വീടിന്റെ രണ്ടാമത്തെ നിലയിലോട്ടു പോകാനുള്ള സ്റ്റെപ് ഊണ് മുറിയില്‍ ആണ് .ഒരു ദിവസം രാവിലെ അമ്മ ഞങ്ങളെ വിളിച്ചു ആ സ്റ്റെപ്പിന്റെ ആദ്യ പടിയില്‍ ഇരുന്നു...ഞങ്ങള്‍ അമ്മയ്ക്ക് അഭിമുഖമായി തറയിലും...അമ്മ പറഞ്ഞു നിങ്ങള്‍ക്ക് രണ്ടു പുതിയ പേരുകള്‍ സ്കൂളില്‍ വിളിക്കാന്‍ അച്ഛന്‍ കണ്ടുവച്ചിട്ടുണ്ട്...വിനുവും വിജിയും..ഏതാണ് നിങ്ങള്‍ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്?കേട്ടപ്പോഴേ ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ വിചാരിച്ചു 'അയ്യേ...വിജിയോ...അത് ഒരു മാതിരി ബൊമ്മച്ചട്ടി പിള്ളേര്‍ക്ക് ഇടുന്ന പോലെ ഉണ്ട്...വിനു നല്ല പേര്..അത് മതി എനിക്ക്'...ഉടനെ എന്റെ മനസമാധാനം കെടുത്തികൊണ്ട് പിങ്കി പറഞ്ഞു..'എനിക്ക് വിനു മതി'...അപ്പൊ അമ്മ പറഞ്ഞു...'ആ..അങ്ങനെ തന്നെ ആണ് ഞങ്ങളും തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നത്..'ഞാന്‍ കരച്ചിലിന്റെ അകമ്പടിയോടെ പറഞ്ഞു...'വേണ്ട..എനിക്ക് വിനു വേണം..'അമ്മ എന്നെ പിടിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു...'അയ്യോ വിജി നല്ല പേരല്ലേ...എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് വിജിയാ'..'ഹുഹും..അല്ല,അത് തടിച്ചികള്‍ക്ക് ഇടുന്ന പേര് പോലെ ഉണ്ട്...എനിക്ക് വേണ്ട..' അപ്പൊ പിങ്കി നെറ്റിചുളിച്ചു എന്നെ നോക്കി കൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു...'കൊച്ചേ അത് നല്ല പേരാ...അതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാന്‍ ഇയാള്‍ക്ക് തന്നെ...'ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു...'എടീ ദുഷ്ടീ ..എന്നോട് ഈ ചതി വേണ്ടായിരുന്നു..'പിന്നെ എപ്പോഴോ പേരിനെ കുറിച്ചുള്ള സങ്കടം മറന്നു...
                                            പൊതുവേ കോമഡി സിനിമകള്‍ കാണാന്‍ ഇഷ്ടപെടുന്ന ആളാണ്‌ ഞാന്‍...ട്രാജഡി സിനിമ കണ്ടാല്‍ തന്നെയും അത് വീണ്ടും കാണാനോ ഓര്‍ക്കാനോ എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല..അതുപോലെ തന്നെ ആണ് വേദനിപ്പിക്കുന്ന ഓര്‍മ്മകളും...അതൊക്കെ മനസ്സിന്റെ ഒരു കോണില്‍ കുഴിച്ചുമൂടി ഇട്ടിരിക്കുകയാണ്...ദൈവാനുഗ്രഹത്താല്‍ അധികം വേദനിപ്പിക്കുന്ന ഓര്‍മ്മകളൊന്നും എനിക്കിതുവരെ ഉണ്ടായിട്ടില്ലാ...പക്ഷെ കുട്ടിക്കാലത്ത് വളരെ വേദനിപ്പിച്ച ചില സംഭവങ്ങള്‍ ഇപ്പൊ ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ചിരിയാണ് വരുന്നത്...ഞങ്ങളുടെ സ്കൂളില്‍ അന്ന് ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു കുട്ടികളെ ഓരോ ട്രിപ്പ്‌ ആയിട്ടാണ് കൊണ്ടുപോയ്ക്കോണ്ടിരുന്നത്...ഞങ്ങള്‍ ലാസ്റ്റ് ട്രിപ്പ്‌ ആണ്...അന്ന് ഞാന്‍ രണ്ടിലോ മൂന്നിലോ പഠിക്കുകയാണ്.. ആ ദിവസം പനി കാരണം പിങ്കി വന്നില്ലാ...ക്ലാസ്സ്‌ വിട്ട ശേഷം ഞാന്‍ എന്റെ സെക്കന്റ്‌ ട്രിപ്പ്‌ പോകുന്ന കൂട്ടുകാരി മായയോട്‌ സംസാരിച്ചിരുന്നു...ഫസ്റ്റ് ട്രിപ്പ്‌ പോയിട്ടേ ഉള്ളു...ഇനിയും സമയം ഉണ്ട്...അതുകൊണ്ട് നമുക്ക് മുകളില്‍ പൊയ് വെള്ളം കുടിച്ചിട്ട് വരാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു...വെള്ളം കുടിയും സംസാരവും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു വന്നപ്പോള്‍ തേര്‍ഡ് ട്രിപ്പിനുള്ള കുട്ടികളെ ക്യൂ നിര്‍ത്തുന്ന കാഴ്ച ആണ് കണ്ടത്....അതുകണ്ടതും മായ കരച്ചിലും നിലവിളിയും തുടങ്ങി..കുട്ടികള്‍ ഒക്കെ കൂടി...ഓരോ ട്രിപ്പിലും എല്ലാ കുട്ടികളും കേറുന്നുണ്ടോ എന്ന് നോക്കേണ്ടത് ആയയുടെ ജോലി ആണ്..ഇത് ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്ന ആയ ഉടനെ വന്നു മായയോട്‌ എവിടെ പോയിരുന്നെന്നൊക്കെ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു...ക്ലാസ്സ്ടീച്ചര്‍ വന്നപ്പോള്‍ ആയ പറഞ്ഞു..ഞാന്‍ വാന്‍ വന്നപ്പോള്‍ മായയെ ഇവിടൊക്കെ നോക്കി..പക്ഷെ വിജി ഇതിനേം വിളിച്ചോണ്ട് വെള്ളം കുടിക്കാനായിട്ടു മുകളില്‍ കൊണ്ട്പോയി ..അതാ വാന്‍ കിട്ടാഞ്ഞതു ..എല്ലാവരും എന്നെ കുറ്റവാളിയെ പോലെ നോക്കി..എനിക്ക് വേദനിച്ചു.. ഒരു വലിയ തെറ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു..എനിക്ക് ആരെയും അഭിമുഖീകരിക്കാന്‍ വയ്യ...ഞാന്‍ ഒരു മൂലയില്‍ തലകുനിച്ചു നിന്നു..ചോക്കുപൊടി വിഷമാണെന്നും വയറ്റില്‍ പോയാല്‍ മരിച്ചു പോകുമെന്നും അതുകൊണ്ട് അത് കയ്യില്‍ പറ്റിയാല്‍ കൈ കഴുകണം എന്നും അമ്മ പറഞ്ഞു തന്നത് അവിടെ കിടക്കുന്ന ചോക്കുപൊടി കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് ഓര്‍മ്മ വന്നു...വേറെ ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല...ഇനി ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ലാ.....ഞാന്‍ കുറച്ചു പൊടി എടുത്തു കഴിച്ചു...പക്ഷെ ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല...അന്ന് ചോക്കുപൊടി കഴിച്ചു ആത്മഹത്യ ചെയ്യാന്‍ പോയ എന്നെക്കുറിച്ച് ഇന്ന് ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ചിരി വരുന്നു...
            അങ്ങനെ എത്ര എത്ര ഓര്‍മ്മകള്‍ ....ഈ നിമിഷങ്ങളൊക്കെ നാളത്തെ ഓര്‍മകളാണ്....ഓര്‍മ്മകളെ കൈവള ചാര്‍ത്തി വരൂ.....

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Antz Media